Bir gün Maharaj’a sorarlar: “Huzuru herkes hak eder mi?”
Maharaj “hayır” der: “Huzuru sadece onun için çalışanlar hak eder.”
Geleceğin tayini, gündelik hayatın seyrinden ibarettir. Benim inandığım tek bir sistem var: “Doğru çabanın gündelik tekrarı.” Para için çalışırsan paran olur, kaslarını çalıştırırsan kasın olur, insan ilişkileri için çalışırsan etrafın insanla dolar, dişlerini fırçalarsan dişin çürümez… Çabasının gündelik tekrarının nerde olduğunu gören, geleceğini de görür. Huzur bir alın teri ve emek işidir. Onu aramayanı bulmaz.
“Birden iki, doğar, ikiden üç doğar, üçten bin doğar…” -Lao Tzu
Uzun süre hiç bir şey olmuyor gibidir ve her şey her zaman bir anda olur. İvmenin matematiğini anlamak, her şey dururken birikeni fark etmek… Küçük damlaları… Doğru çabanın gündelik tekrarı…
Hocam Godfrey Devereux der ki: “Eğer her gün tapasla (ateşle, aşkla) bu matın üstüne çıkarsanız, koşulsuz sevgi ve mutluluğu bulacağınızı garanti ediyorum. Ama hiçbiriniz bunu yapmayacaksınız, bunu da biliyorum.”
Haklıdır da… Eğitim biter, belki bir gün, belki bir hafta öğrenciler matlarının üstüne her gün çıkarlar. Sonra yavaş yavaş mattan çekilirler. Koşulsuz sevgi ve mutluluğu bulmak istemezler mi? İstemediklerini hiç sanmıyorum.
Yaşamdaki birikme etkisini anlayamazlar. İvmenin matematiğini, doğru olan şeyin gündelik tekrarının gücünü… Hiçbir şey olmuyorken dolan kabı görmek zordur. Geleceği görmek mi istiyorsun? Yarın şimdi damla damla birikiyor, birikeni fark et, hisset… Günlük hayatta ne biriktiriyorsun?
Herhangi bir şey arayan insanın, dikkatini vermesi gereken tek yer gündelik yaşamıdır. İnsanın günü nasıl geçerse yaşamı öyle geçer. Yaşamında değişiklik isteyenin tek yapması gereken, günlük hayatını değiştirmektir. Ancak böyle bir durumda birden iki, ikiden üç, üçten bin doğar.
